Czasami dziwne zachowania naszych najbliższych – wiekowych już członków rodziny – wcale nie wynikają z demencji czy „starczej złośliwości”. Niestety „dziwne” zachowanie bywa objawem choroby ośrodkowego układu nerwowego, która może postepować bardzo powoli, przez co zmiany zachowania dobrze znanych nam osób mogą początkowo nie zwracać naszej uwagi. Jeśli jednak ktoś zaczyna prezentować zachowania zupełnie nieadekwatne (rodziny często używają sformułowania „od czapy”), zdecydowanie należy wtedy przemyśleć sytuację.

Na badanie rezonansu magnetycznego głowy do pracowni zgłosiła się z ojcem młoda lekarka. Pomimo że w napisanym przez siebie skierowaniu podała jedynie „zaburzenia dyzuryczne”, to przyznała, że zrobiła to tylko po to, aby nie wzbudzać zaniepokojenia u swojego ojca. Tak naprawdę zaniepokoiły ją „dziwne” zachowania: spakowanie w ramach przygotowania do tygodniowego wyjazdu służbowego jedynie kąpielówek i powieści „Quo vadis?” Sienkiewicza, praca w ogródku w krótkich spodenkach i klapkach (w marcu!) czy przygotowanie sobie posiłku składającego się z jajecznicy z 10 jaj i pół kilo makaronu.

Mężczyzna w chwili badania był przytomny, nieco zdezorientowany, z utrudnionym kontaktem. To pogorszyło jakość badania (artefakty ruchowe wynikające z pobudzenia pacjenta). W badaniu uwidoczniono guz w okolicy kolana ciała modzelowatego, odpowiadający chłoniakowi z cechami rozpadu w części centralnej (lub glejakowi wielopostaciowemu).

Komentarz

Zawsze warto szybko reagować, gdy zachowanie dobrze znanych nam osób odbiega od typowej dla nich normy – zlecić badanie rezonansu magnetycznego, zabrać do lekarza… Czas w takich przypadkach gra kluczową rolę – im szybciej postawimy właściwe rozpoznanie, tym większa szansa na pełne wyleczenie.

Szczegółowe wyniki rezonansu magnetycznego

Technika badania

Badanie metodą rezonandu magnetycznego wykonano w sekwencjach FSE, FRFSE, EPI, w obrazach T1, T2, FLAIR, DWI w płaszczyznach poprzecznej, czołowej i strzałkowej oraz po podaniu paramagnetycznego środka kontrastowego.

Opis

Obraz o obniżonej jakości ze względu na artefakty ruchowe (pacjent niewspółpracujący, zdezorientowany, pobudzony).
Guz w okolicy kolana ciała modzelowatego, penetrujący do obu płatów czołowych (głównie lewego), o wymiarach około 60x49x34 mm, o niejednorodnym sygnale, ulegającym silnemu wzmocnieniu kontrastowemu, ze strefą o wydłużonych czasach T1 i T2 w części centralnej. Cechy restrykcji dyfuzji w obrębie guza. Zmiana otoczona jest rozległymi obszarami obrzęku w obu półkulach mózgu. Efekt masy wyrażony uciskiem komór bocznych oraz zwężeniem rowków sklepistości, głównie lewej półkuli mózgu. Obraz może odpowiadać chłoniakowi z cechami rozpadu w części centralnej (glejak wielopostaciowy?). Pojedyncze, niewielkie obszary hiperintensywne w obrazach FLAIR i T2-zależnych w obrębie istoty białej okołokomorowej obu półkul mózgu, mogące odpowiadać drobnym ogniskom naczyniopochodnym. Przestrzeń podpajęczynówkowa wnika w obręb siodła, powodując ścieńczenie części gruczołowej przysadki i jej przemieszczenie do dna siodła. Struktury podwzgórza i okolicy skrzyżowania nerwów wzrokowych, a także okolice kątów mostowo-móżdżkowych bez widocznych zmian.

Wnioski

Guz (chłoniak? glejak wielopostaciowy?) okolicy kolana ciała modzelowatego.
Pojedyncze drobne ogniska naczyniopochodne w istocie białej. Częściowo puste siodło.

dr n. med. Jacek Brzeziński, dr n. med. Magdalena Zagrodzka