Nie każde znalezisko w rezonansie oznacza ciężką chorobę. Czasami taka nasza uroda, że nosimy w sobie jakąś zmianę, którą wystarczy obserwować – dopóki się nie powiększa, nie będzie groźna. A zwykle się nie powiększa. I tak jest w tym przypadku.

Młoda kobieta zgłosiła się na badanie rezonansu magnetycznego z powodu bólów i zawrotów głowy. Badanie było wykonywane na życzenie pacjentki i nie poprzedzała go wizyta u żadnego lekarza, dlatego w pracowni rezonansu magnetycznego zebrano wywiad dotyczący obecnych dolegliwości. Bóle pojawiały się sporadycznie, mniej więcej raz w miesiącu, nie towarzyszyła im aura i ustępowały samoistnie po około 15 minutach. Na podstawie wywiadu nie stwierdzono zatem żadnych niepokojących objawów neurologicznych.

W rezonansie magnetycznym uwidoczniono w okolicy prawej półkuli móżdżku niewielki soczewkowaty obszar, szeroką podstawą przylegający do kości czaszki, ulegający wzmocnieniu kontrastowemu, odpowiadający najpewniej oponiakowi. Ponadto stwierdzono, że naczynia modelują się na prawym nerwie V oraz w bezpośrednim sąsiedztwie prawego otworu słuchowego wewnętrznego na kompleksie nerwów VII-VIII. Są to tzw. konflikty naczyniowo-nerwowe.

Komentarz

Wydaje się, że dolegliwości naszej bohaterki związane były raczej z konfliktami naczyniowo-nerwowymi, co nie wymaga specjalnego postępowania. Co natomiast z przypadkowymi znaleziskami takimi jak ten niewielki oponiak? Czy sytuacja taka wymaga jakiegoś szczególnego działania, a jeśli tak – to jakiego?

Wydaje się, że najlepszym zachowaniem jest podejście zdroworozsądkowe. Oponiak jest zmianą powiększającą się wyjątkowo wolno. Dopóki nie uciska istotnych struktur anatomicznych i nie wywołuje objawów neurologicznych, poza kontrolą rozmiarów raz na dwa lata raczej nie wymaga innego postępowania. Podobnie jest w przypadku zmian określanych jako „łagodne” czy innych wolno rosnących lub prawie wcale niepowiększających się, takich jak torbiele szyszynki czy torbiele pajęczynówki. W tych przypadkach również, jeśli nie występują niepokojące objawy neurologiczne,  zwykle nie ma potrzeby wdrażania żadnych działań poza badaniami kontrolnymi co kilka lat.

Szczegółowe wyniki rezonansu magnetycznego mózgu

 

Technika badania metodą rezonansu magnetycznego

Badanie wykonano w sekwencjach FSE, FRFSE, EPI, w obrazach T1, T2, FLAIR, FIESTA, SWAN, DWI w płaszczyznach poprzecznej, czołowej i strzałkowej oraz po podaniu paramagnetycznego środka kontrastowego.

Opis

W okolicy prawej półkuli móżdżku niewielki soczewkowaty obszar, szeroką podstawą przylegający do kości czaszki, ulegający wzmocnieniu kontrastowemu, odpowiadający opisywanemu w poprzednich badaniach oponiakowi. W porównaniu z poprzednim badaniem metodą rezonansu magnetycznego opisywana zmiana nie wykazuje istotnej dynamiki.
Obszary hiperintensywne w obrazach FLAIR i T2 zależnych w obrębie istoty białej obu półkul mózgu, mogące odpowiadać ogniskom naczyniopochodnym. Nie stwierdza się zaburzeń swobodnej dyfuzji ani obszarów nieprawidłowego wzmocnienia kontrastowego w obrębie mózgu i móżdżku. Układ komorowy szeroki (komora III – 13 mm), nieprzemieszczony. Odcinkowe poszerzenie przestrzeni płynowych, zwłaszcza w okolicy wysp i płatów skroniowych. Przysadka, struktury podwzgórza i okolicy skrzyżowania nerwów wzrokowych bez widocznych zmian. Naczynia modelują się na prawym nerwie V oraz w bezpośrednim sąsiedztwie prawego otworu słuchowego wewnętrznego na kompleksie nerwów VII-VIII (konflikty naczyniowo-nerwowe).

Wnioski

Oponiak w okolicy prawej półkuli móżdżku bez istotnej dynamiki. Konflikty naczyniowo-nerwowe prawego nerwu V i prawego kompleksu nerwów VII-VIII – ewentualne znaczenie kliniczne do oceny w zestawieniu z obecnymi objawami. Ogniska naczyniopochodne w istocie białej.

dr n. med. Jacek Brzeziński